Þessi færsla hefur aldrei verið vistuð

Ég dó í nótt áfengisdauða, ég ligg ennþá í dái. Það birtis mér samt stúlka áðan, hún var falleg, með dökkt hár og brún augu. Ég er fullur í dáinu, á ég allt sem mig hefur alltaf langað til að eiga. Mig langar ekkert að vakna. Þannig að ég reyni þá bara að fara að sofa og vakna svo hress klukkan 7 í fyrramálið, góða nótt.

Gömlu bloggin mín

Ég var að renna yfir gömul blogg sem ég var með. Á tímabili skipti ég um blogg eins og nærbuxur, stofnað blogg ótt og títt og kunni mig ekki í bloggskrifum. Ég læt linkana inn á þessi gömlu blogg mín.

hondguds.blogspot.com   

ingibjorgsolrungisladottir.blogspot.com

blog.central.is/cameltoe

blog.central.is/sigurvin60 

 

Sólarsamba fyrir blökkumannabörn í Norður-Dakóta

Í dag var versti dagur ársins, samkvæmt einhverri reikniformúlu sem einhver snargeðveikur innflytjandi fann upp. (S-K°1,2+p/Þ) svona hljómar formúlan, S er fyrir saur, K er fyrir kúk, 1,2 er tíminn milli klósettferða, p er fyrir piss og Þ er fyrir þvag. Þannig geta allir sett upp sína eigin formúlu fyrir versta dags ársins. Ég held að versti dagur ársins sé hver og einasti mánudagur í hverri nýrri vinnuviku, ásamt tilheyrandi leiðindum og frammíköllum+ augnaðgerðum+vöffugerð og reyndar hálfétnum hlöllabát.

 

Datt einu sinni í það, ranka við mér í garði einum á Seyðisfirði, ég stend upp og þá er rútan að keyra yfir á Egilsstaði, hvað gerði ég? Ég fór að grenja, en ég komst heim á endanum. Þegar lögreglan spyr út úr drukkinn ungling hvar hann gistir og hann segist vera á tjaldsvæði, þá er betra að fullvissa sig um það að hann fari á rétt tjaldsvæði, kannski nennti löggan ekkert að skutla mér yfir á Egilsstaði, svona getur brennivínsdrykkja verið skemmtileg. 

Bakaradraumurinn

Eitt sinn átti ungur drengur sér þann draum heitastann að gerast bakari þegar hann yrði eldri, gamall kennari hans spurði hann þegar hann var ennþá í grunnskóla: Sigurvin, hvað ætlar þú að verða þegar þú verður stór? Ég sagðist ætla verða bakari. Þá sagði kennarinn við mig: Það eina sem þú átt eftir að baka eru vandræði. Að gefnu tilefni og með skírskotun í þessa fullyrðingu kennara míns vill ég að þessi ummæli verði gerð dauð og ómerk, með þeim rökum að umræddur kennari hafði ekkert fyrir sér í því að ég ætti bara eftir að baka vandræði í framtíðinni.

Listin að lifa

Þegar ég læt hugann reika í gegnum minn sýrða huga þá dettur mér margt furðulegt í hug. En í þetta skiptið komst ég að því út á hvað lífið gengur.
 
Lífið gengur einfaldlega út á það að fullnægja þörfum sínum, þá farið þið kannski að hugsa: Fullnægja hvaða þörfum?
 
Við höfum margvíslegar þarfir og við fullnægjum þeim eftir okkar eigin og persónulegu þörfum.
 
Við fullnægjum þörf okkar til að borða, sinnum þörfum okkar á klósettinu, fullnægjum félagslegu þörfinni, kynhvötinni, að vera með vinum okkar og svo framvegis. Við fullnægjum fíknum okkar. s.br. alkahóli, fíkniefnum, reykingum, kynlífi, spilafíkn og þess háttar. Þó svo að fíknir séu beinlínis ekki þarfir, þá höfum við skapað fíkninni grundvöll í hring okkar til þess að fullnægja.
 
Við gerum nánast allt til þess að fullnægja þörfum okkar. Ef okkur langar í stórt og flott sjónvarp, þá verðum við að eiga pening fyrir því, ef við eigum ekki fyrir því þá fáum við lánaðan pening til þess t.d. hjá vini. Ef hann vill ekki lána okkur pening þá förum við í bankann og látum hann lána okkur. Ef bankinn vil ekki lána okkur pening þá leggjumst við það lágt að annaðhvort misbjóða líkama okkar í staðinn fyrir pening eða við hreinlega bara stelum honum.
 
Ekki eru allar þarfir þannig gerðar að við þurfum að fullnægja þeim. Við höfum enga þörf fyrir að særa neinn, verða ástfanginn eða eignast börn. En engu að síður gerum við þetta, hvort sem við séum í stakk búinn eða ekki, eða hreinlega komumst ekki hjá því, útaf því að röð atvika hafa skapað okkur þessi örlög.
 
Við eigum ekki að láta þörfina stjórna því hvernig við lifum lífinu. Okkur langar að gera marga hluti, hluti sem eru ef til vill forboðnir og bannaðir, því verðum við að staldra aðeins við og hugsa hvort við séum að gera rétt.

Heyrst hefur

Að Jói Guðna og vélstýrann og jafnframt ofurbloggarinn Anna Kristjáns séu að deita. Áttu þau að hafa sést á veitingastaðnum Ítalíu á föstudagskvöldið og fór víst vel á með þeim. Þjónninn á Ítalíu segir að Jói hafi pantað eina hvítvín fyrir Önnu en sjálfur hafi hann fengið sér rauðvín. Síðan sáust þau ganga saman af Ítalíu og héldu þau rakleiðis á Óliver þar sem yfirbarþjónninn sagði að Jói hafi pantað sér einn kaldann og gefið Önnu Kristjáns vélstýru tvöfaldann Southern Comfort í Sprite, þar sem Jói Guðna vissi að sá drykkur væri besti tussu glussi sem hann gæti mögulega fundið.  Eftir að þau fóru af Óliver sáust þau fara í leigubílaröðina, náðu þau sér í leigubíl og héldu saman heim á leið. Þar hefur Jói ekki gripið í tómst, en eins og alþjóð veit þá er Anna Kristjáns vélstýra og ofurbloggari kynskiptingur, þannig að Jói hefur væntanlega gripið í snákinn og kippt vel í hann. Allt er eins þegar inn er komið, eða hvað?

Þegar ég deitaði skrattann og las Bókina í baði eftir blómabarn

Við lifum og deyjum,

grátum og hlæjum,

föðmum og elskum,

til þess að sofa hjá flottum meyjum.

 

Kyssum og kelum,

blotnum og ríðum,

öndum og fullnægjum,

til þess að sæðið verði að börnum. 

 

Fæðum og gefum,

hötum og kaupum,

viljum og biðjum,

til þess að fjölga heiminum. 

Skrifa þarf fyrirsögn - færsla ekki vistuð

Dont worry about a thing,
cause every little thing gonna be all right.
Singin: dont worry about a thing,
cause every little thing gonna be all right!

 

Söng Bob Marley út úr dópaður og vitlaus, en að sjálfsögðu leynist sannleikskorn í þessu hjá honum.

Kom til Reykjavíkur í áðan, klukkan 1800. Eftir mikla sukk og svínarísferð vestur, þar sem áfengið flæddi eins og vatn inn í kjallarann á sjúkrahúsinu á Ísafirði og menn riðu eins og rófulausar hýenur með æxlunarfæri í stað augna.  Gamle  Gamle år sökkaði og nú mun nýja árið bætast í safnið. Ef maður er nógu andskoti svartsýnn þá verða allir litlu góðu hlutirnir jákvæðir, maður á að búast við litlu og vera ánægður með allt það jákvæða sem gerist.

Nenni þessu ekki, bið að heilsa.

Gáta dagsins er svohljóðandi: Ég er hvorki fugl né fiskur, spendýra eða rándýr, hvaða dýr er ég?

Anal-áll 2007

Það gerðist nú ekki margt merkilegt á þessu blessaða ári í mínu lífi, þó svo að eitthvað hafi gerst.

Það má segja að ekkert hafi breytt lífi mínu til hins betra, kannski að maður sé fastur í viðjum vanans.

Ég skipti um vinnu á árinu, það var næs og ég sé alls ekki eftir því. Systir mín eignaðist sitt fyrsta barn og er ég mjög hamingjusamur fyrir hennar hönd, þó svo að dóttir hennar sé alltaf sofandi og vilji ekkert tala við mig.

Ég skipti um bíl, Toyota Yaris T-Sport heitir druslan, algjör gellu bíll, ég er ánægður með hann, lítill og nettur, fínn í klikkuðu umferðinni í Reykjavík.

Páskarnir voru góðir fyrir vestan þetta árið, skemmti mér alveg konunglega, Aldrei fór ég suður er bara algjör snilld, myndast einhver sérstök stemmning sem ég get ekki lýst.

Mýrarboltinn var skemmtilegur um verslunarmannahelgina, Gemlingarnir stóðu sig með prýði og lentu í þriðja sæti. Drullan var sérstaklega erfið þetta árið og voru ekki skoruð mörg mörk.

Svo voru fullt af góðum fylleríum í sumar, sjómannadagshelgin og markaðsdagshelgin í Bolungarvík, Bubba með Símoni, útilega með Símoni, Emma, Stebba og Varða kenndur við H.

Þorrablót Bolvíkingafélagsins var einning fín skemmtun, því að maður er manns gaman.

Flestir háskólamennirnir meikuðu ekki háskólann, þannig að það fór sem fór. Biggi Olgeirs fór að kenna á Flateyri, Jói breyttist í Kjötsúpu Jóa í byrjun ágústsmánuðar, Dóri Skarp datt í það og keyrði fullur með öllu tilheyrandi, Símon keypti sína fyrstu íbúð, Emmi reyndar líka, hann er reyndar old news í þeim efnum.

Kolbeinn varð Dramadrottningin og Biggi Olgeirs Röflkóngurinn, þeir giftu sig við hátíðlega athöfn í sorpbrennslunni Funa á Ísafirði núna í sumar.

Blæðandi mey, þá segi ég nei.

Dóri Skarp og Kolbeinn búa saman í Engihjalla 9 í Kópavogi, Kolbeinn er nemi og Dóri er þjónustufulltrúi hjá Símanum í Smáralindinni.

Jói Guðna eyðilaggði næstum því jólin fyrir mér.

Snævar hitti konu sem eldaði svona andskoti góðann kjúklingarétt.

Biggi fór í leikhús.

Gunni Jóns gaf blómið sitt.

Þór Sveinsson fór aftur í skóla.

Ívar P gekk til liðs við lögregluna.

Og ég fór í gegnum árið án þess að þurfa að eiga samræði við konu. 

reg4r

Ég hef ákveðið að gerast týpa, ekki mjög týpísk týpa en týpa engu að síður. Langar bara að vera týpan ég, því þá getur enginn orðið eins týpa og ég, kannski svipuð en ekki eins. Veit svo sem ekki hvaða týpu fólk vill sjá í mér, glaðann, daprann, skemmtilegan eða sorgmæddan. Það er lægð yfir landinu, það er alveg á hreinu.
 
Ég held með Newcastle United í enskaboltanum, hef haldið með þeim í rúm 10 ár. Byrjaði að halda með þeim þegar þeir höfðu 12 stiga forystuna frægu á Man Utd hérna um árið og misstu forskotið svo niður og lentu svo í öðru sæti. Fremstir í flokki fóru Alan Shearer og Les Ferdinand, svakalegt framherjapar og maður undrar sig á því, því þeir eru báðir enskir. Það þekkist varla í dag að lið tefli fram tveimur framherjum saman frá Englandi. Newcastle hefur svo sem ekki gert neina rósir síðan ég byrjaði að halda með þeim, hafa komist nokkrum sinnum í Meistaradeildina og Evrópukeppnina, einu sinni í úrslitin í bikarnum og unnið einhvern Intertoto bikar, sem er bara crap. Reyndar hefur Newcastle unnið nokkra sæta sigra á síðustu árum, þeir hafa tekið Man Utd í rassgatið, Chelsea og unnið líka Barcelona á Nou Camp í mjög dramatískum leik, þar sem meðalaldur Newcastle liðsins hefur verið svona 35 ár, því þá voru að spila Stuart Pearce, Ian Rush, John Barnes og fleiri stórnöfn.